Wystawa „Kadrowanie rzeczywistości” to sposób widzenia i odczuwania, poprzez fotografię, landart, obiekt - grę, autorzy (studenci I roku II st. kierunku Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych UZ) przedstawią indywidualny kontekst znaczeń w odniesieniu do obserwowanej przyrody i doświadczania przestrzeni realnej.

Przedstawione prace to formy malarskie wykonane na tkaninie, inspirowane naturą. Stanowią poszukiwanie faktury, barw, rytmów występujących w przyrodzie. Tkanina, będąca bazą dla powstałych prac, jest często pozszywana, nawarstwiona. Nadaje nieregularny kształt, podkreśla delikatność i kruchość występujące w przestrzeni naturalnej. W pracach występują również elementy naturalne, które stanowią razem z pracą malarską całość – kawałki kory, patyki połączone nitką, tworzą drogę. Drogę przez las, drogę w poszukiwaniu materiałów, ciekawych miejsc, obrazów, ulotnych chwil, inspiracji. Jest to spojrzenie na świat – na jego piękno – to moja odpowiedź na tytułowe doświadczanie natury.

Izabela Kopij „Doświadczanie natury”

Praca jest próbą zamknięcia nielogicznej i ulotnej treści snu w formę gry – bardzo racjonalną i namacalną. Zarówno grą jak i snem rządzi często przypadek. Są to gry w sny, każda gra dotyczy innego snu lub snów. Prace te nabierają sensu dopiero wtedy, gdy odbiorca w nie zagra. Nie mają dokładnych instrukcji obsługi, tylko zdawkowe zaproszenia do gry. Gracz sam może sobie ustalić zasady poszczególnych gier. Najczęściej są to formy przestrzenne (klocki) z naniesionymi na nie zdjęciami (pozytywy i negatywy), są też karty do gry i gra planszowa.

Magdalena Lehman – Konieczna „Gry w sny”

Fotografia to sposób na indywidualne kadrowanie rzeczywistości, a pozornie mechaniczne działanie aparatu poprzedzone procesami biologicznymi wynika z fizjologii człowieka. To percepcja autora w połączeniu ze zwolnieniem migawki wyzwala zjawisko redukcji, którego efektem finalnym ma być obraz. Nie wolno tu jednak zapominać o tym, co poza kadrem, a jedynie pozostaje w sferze idei. Obserwacja przyrody i procesów w niej zachodzących staje się dobrym pretekstem do próby ujęcia rzeczywistości na nowo. Praca „Kadrowanie rzeczywistości” stanowi próbę przedstawienia procesów towarzyszących tworzeniu - przy pomocy fotografii, animacji video, materii. Różnorodność użytych nośników pozwala na ujawnienie idei nadrzędnej, dotyczy ona tworzenia - kreacji konstruującej nową jakość poprzez redukcję. Taką jakość, która przynależy indywidualnym cechom odbiorcy.

Michał Talarczyk „Kadrowanie rzeczywistości”