[kliknij, aby powiększyć plakat]

„Przeciw śmierci chwili”
Agnieszka Kowalska, Agata Ligenza, Karolina Spiak, Elżbieta Wrona

Obszar znaczeń wystawy sytuuje się w interpretacji tzw. „mądrości starszych”. Poprzez różne sposoby wypowiedzi (malarstwo, fotografia, obiekt, film video, performance) autorki zaproponują indywidualne widzenie i rozumienie takich doświadczeń, które pozostają w ludzkiej pamięci, stanowią imperatyw życia i odwołanie do „spuścizny” pokoleń. Realizacje powstałe w odniesieniu do zapamiętanych rozmów, zdarzeń (Agnieszka Kowalska, Agata Ligenza, Karolina Spiak), bądź wspomnień związanych z wnętrzem domu rodzinnego (Elżbieta Wrona). Nadanie statusu ważności „odpryskom pamięci” odnajduje swoje odwzorowanie w postawach autorek wobec proponowanej wystawy „Przeciw śmierci chwili”.

Agnieszka Kowalska, absolwentka Uniwersytetu Zielonogórskiego - Katedra Sztuki i Kultury Plastycznej, kierunek - Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych. Dyplom w 2007 w Pracowni Malarstwa - „Zamknięcie” pod kierunkiem ad. Magdy Gryski. Obrona w Galerii Pro Arte ZPAP w Zielonej Górze. Zajmuje się również edukacją artystyczną, prowadziła warsztaty artystyczne z dziećmi, młodzieżą i nauczycielami (m. in. BWA Zielona Góra, MDK Gorzów). Pracuje w Miejskim Centrum Kultury w Gorzowie Wlkp.

Tematyka wystawy jest kontynuacją wcześniejszych poszukiwań związanych z pracą dyplomową. Dziadek, z którym mieszkałam przez ostatnie miesiące, jest nadal obecny w obszarze moich działań plastycznych. Część obrazów, które chciałabym pokazać jest związana z dyplomem, ale powstały też nowe, które są kontynuacją wątku. Instalacja fotograficzna oparta jest na starych i nowych zdjęciach, dokumentujących codzienność mojego dziadka, umieszczonych w walizce. Walizka ta towarzyszyła mu w wojennych i powojennych przeprowadzkach. Na wystawie zaprezentowany zostanie krótki film - wypowiedź dziadka o pracy w polu, który zrobiłam przygotowując się do dyplomu. Szczególny jest dla mnie bardzo osobisty wątek koncepcji wystawy i długo się zastanawiałam czy niektóre prace pokazać, szczególnie film.

Agnieszka Kowalska „Esej o starości”

Agata Ligenza, studentka V roku Katedry Ceramiki i Szkła na Wydziale Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Obecnie w trakcie realizacji dyplomu w pracowni prof. Jerzego Chodurskiego. Jej zakresem działalności jest projektowanie szkła artystycznego i użytkowego. Zajmuje się również rysunkiem, performance, projektowaniem i aranżacją ogrodów oraz projektowaniem witraży i mozaik.

Agata Ligenza w swoim performance stara się przekazać emocje i przemyślenia jakie czerpie z doświadczeń związanych z przebywaniem i opieką nad starszą osobą cierpiącą na chorobę Alzheimera. Artystka pragnie w prosty, choć nie bezpośredni sposób pokazać różne oblicza tej choroby – stanów, w jakich znajduje się osoba chora.

Karolina Spiak, absolwentka Uniwersytetu Zielonogórskiego - Katedra Sztuki i Kultury Plastycznej, kierunek Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych. Dyplom w Pracowni Malarstwa w 2007r. – „Pamiętniki, notatniki” pod kierunkiem ad. II st. Pauliny Komorowskiej-Birger. Obecnie studentka V roku Wzornictwa, specjalizacja: projektowanie szkła, ASP we Wrocławiu. Zajmuje się również edukacją artystyczną, prowadziła warsztaty artystyczne z dziećmi, młodzieżą i nauczycielami (m. in. BWA Zielona Góra).

(...) Karolina Spiak maluje rzeczywistość sobie najbliższą: wydarzenia z dnia codziennego bezpośrednio ją dotyczące oraz relacje zachodzące między znanymi jej osobami. Przenosi do obrazów zasłyszane przypadkiem cytaty, objaśniając nimi zilustrowaną sytuację. Jej prace przypominają kartki wyrwane z dziennika - umieszczone są na tekturowych, nierównych płytkach. Każda karta opowiada inną historię, ale składa się na zwarty cykl, który tworzy pełny obraz polskiego społeczeństwa zamieszkującego miejskie osiedle. (...) Sceny, które Karolina Spiak przedstawia w swym malarskim notesie tworzą ciekawy psychologicznie obraz ludzi, w umysłach których ciągle zakotwiczone są znamienne dla poprzedniego systemu nawyki myślenia, takie jak złość na sąsiada, gdy dzieje się mu lepiej od nich. (...)

Marta Gendera, fragment tekstu tow. wystawie „Podejrzane” w: Austriackie Forum Kultury, 14.03 – 16.04. 2008

Elżbieta Wrona, ukończone studia I stopnia na kierunku Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych (KSiKP), Wydział Artystyczny Uniwersytetu Zielonogórskiego, specjalność: multimedia w edukacji. Dyplom w Pracowni Fotografii pod kierunkiem ad Heleny Kardasz. Obecnie studia II stopnia na kierunku Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych (KSiKP), Wydział Artystyczny Uniwersytetu Zielonogórskiego, specjalność: terapia w edukacji.

Projekt kontynuuje interpretację tematu „Sen”. Były to wspomnienia z dzieciństwa, „uchwycone” ulotne obrazy, projekcje z przeszłości „zamknięte” we wnętrzu starego domu. Domu, który kiedyś przerażał mnie - był ogromny i skrywał wiele tajemnic. Dziś prawie wszystkie znam. Dorosłam, a dom opustoszał, z upływem czasu stał się ruiną. Teraz, kiedy do niego wracam, powracają również wspomnienia. Stare fotografie pokazują jego świetność i moją pamięć o nim, przemieszane są z teraźniejszością. Papier fotograficzny dotyka tych powierzchni, które pozostały jeszcze sprzed wojny - fragmentów wnętrza odnawianych przez moich bliskich, którzy odeszli, ale stare mury przypominają mi o nich. Meble przywiezione z Wileńszczyzny przez pradziadka, dla mnie są nieodłącznymi elementami domu rodzinnego.

Elżbieta Wrona

Przeciw śmierci chwili

Patrycja Lewicka

Nastrojowy wernisaż ma moc wprowadzenia widza w refleksyjny nastrój. Autorki zaprezentowanych prac, poprzez różne środki wypowiedzi artystycznych opowiedziały o intymnych, prywatnych zakamarkach swojego życia. Interpretując codzienność, pokazały ją taką, jaka ona jest. Obrazy, zdjęcia, instalacje zwróciły uwagę na te sfery bytu, które zazwyczaj nam umykają. Czytaj dalej...
[tekst opublikowany: Obieg.pl]